Два месяца кахання

Жнiвень. Ранак сустрэу мяне хмарамi.
Парасонiк узяла. Хай будзе.
Снуюць людзi з хмурымi тварамi.
Калi сэрдца табе забудзе?

Успамiны, што дзень. Не трэба!
Калiласка, я больш не хочу.
О амур, колькi хочаш срэбра!
Адчапiся, няма ужо мочы.

Што тварыць, калi усеж я мушу.
Да табе прытулiца ласкАва.
Цалаваць бяслiтасна вусны
Вось мая бязмежная мара.

Вочы ясныя, васiльковыя.
Пiльнасць, дзе ты была, паведай.
Калi ен аксалiтам сiнiм,
На мяне глядзеу, у мае гэтым.

За стихотворение голосовали: Романович: 5 ; Концевич Валентина.: 5 ; : 5 ; Алелуя: 5 ; Эсхар: 5 ; aleksandr0915: 5 ; : 5 ; Анна Леун: 5 ; zima: 5 ; serg-sincov: 5 ; Юрий Кручинов: 5 ; Lalette: 5 ; Yana: 5 ; natalka: 5 ; : 5 ; Япошка: 5 ; 50 cent(): 5 ;