Калi туга цябе кранае

Калi туга цябе кранае ,
На сэрцы камень – хоць ты плач ,
То , на агеньчык глянь – мiгае ? –
Даруй усiм , сябе прабач .

Яго цяпло – вiтанне у змроку –
Хай здыме твой цяжар душы ,
Дарунак гэты не здалёку ,
А з той прыветлiвай цiшы .

Зiмовы вецер зашугае ,
Вакол закруцiць снежны пыл ,
Агеньчык той iзноу мiгае –
Прыдае хай ён табе сiл .

Агеньчык той – душы праменне
Сярод турбот i мiтуснi ,
Дай Бог табе цяпла , гарэння ,
I подых шчасця на усе днi .